Czyli o tym, że ciężka jest dola Konrada Wallenroda.
Tadeusz Dołęga – Mostowicz należał do grona najbardziej zajadłych krytyków polityki Marszałka, a jego głos za sprawą niezwykle gibkiego pióra odbijał się szerokim echem nie tylko na warszawskich salonach.
Czyli o tym, że królowa też bierze.
Choć wydawać by się mogło, iż Brexit stanie się punktem wyjścia do publicznej debaty o tym, jak powinna się zmienić konstrukcja UE
Czyli o tym, że każda zmiana władzy to szansa dla interwentów.
Choć niemal każde dziecko wie, że nie mieliśmy gorszych królów niż Sasi, książka Jaska Staszewskiego wydana przez Ossolineum każe nieco zweryfikować to tradycyjne podejście.
Czyli o tym, że najważniejsze w procesie historycznym są kadry.
Rok 1934 rozpoczął się w Warszawie pod wyraźnym znakiem zbliżenia z Berlinem. Niemiecki kanclerz ostentacyjne zabiegał o dobre relacje, a materialnym dowodem jego intencji było podpisanie 26 stycznia deklaracji o wzajemnym unikaniu przemocy.
Czyli o tym, że coś się kończy a coś się zaczyna.
Październik 2009 z hali którą widać na zdjęciu właśnie wyprowadziła się drukarnia KRUS a za chwilę po remoncie ma się do niej wprowadzić Malemen.
Czyli o tym, że potęga to kwestia sprzyjających okoliczności
„Nie będziemy mieli reformy antyalkoholowej. Dlaczego? Ano dlatego, że on wysłał taki okólnik do parów (śmiech).
Czyli o tym, że Trump strącił pionki z szachownicy Europy.
Śmierć Zbigniewa Brzezińskiego, choć teoretycznie dla światowej polityki nie ma większego znaczenia, w praktyce może się stać – lub wręcz już się stała – symbolem końca pewnej epoki.
Czyli o tym, że pewna epoka właśnie się skończyła
Gdy wieczorem 7 sierpnia 2016 cztery kule zakończyły żywot Johna Borelanda, dla wszystkich mediów wydawało się jasne, że jest to rezultat zwyczajnych porachunków narkotykowych.
Czyli o tym, że nie ma pola manewru bez pieniędzy.
Bladym świtem 7 marca 1936 niemieckie bataliony piechoty wkroczyły do zdemilitaryzowanej Nadrenii. Choć cele sztabowe osiągano zgodnie z planem, żołnierzom i dowódcom brakowało wigoru.
Czyli o tym, że kończy się powoli amerykański ład w Europie.
Gdy 11 lipca 2012 Recep Erdogan oświadczył zgromadzonym, iż „Bośnia stanowi naturalne dziedzictwo Ottomanów” nagrodziły go gromkie brawa.